Jesień idzie i (niestety) nie ma na to rady. Jednak im więcej liści spada z drzew, tym częściej wracam do wspomnień słonecznego lata. Jeszcze zaledwie kilkanaście dni temu, w moim ogrodzie, odbywała się sesja zdjęciowa, podczas której gotowałam się z gorąca, a teraz myślę o wyjęciu z szafy ciepłego płaszcza…
Nie mogę wprost uwierzyć, że jeszcze tak niedawno spędzałam całe dnie z najbliższymi – rodziną i przyjaciółmi – przemierzając słoneczną Hiszpanię i upalną Portugalię. Zwiedzaliśmy miejsca, które wypadało pokazać dzieciom, żeby wiedziały skąd się wzięliśmy – my Europejczycy. Zaplanowaliśmy więc trasę taką trochę muzealną, by móc podziwiać klasyków malarstwa, rzeźby i architektury. To był nasz główny cel. Sami sobie byliśmy przewodnikami. Kiedy jednak nasza podróż zmierzała do - znów niestety - nieuchronnego końca… okazało się, że to dzieci wyedukowały nas. Znalazły rewelacyjną „miejscówkę” w Porto, o której przyznaję ze skruchą, wcześniej nie słyszałam. (Niedopatrzenie niezwykłe, bo przecież mieszkam w Łodzi. Mieście słynącym z kolekcji sztuki współczesnej.)
Mówię o SERRALVES niesamowitym po prostu Muzeum Sztuki Współczesnej. Muzeum mieście. Naszym wakacyjnym Odkryciu – przez wielkie „O”.
Serralves to nie tylko muzeum, na które składa się kilka budynków i galerii otoczonych wspaniałym parkiem, to też prężna fundacja której misją jest podnoszenie świadomości społeczeństwa na temat sztuki współczesnej i środowiska. Genialna inicjatywa i genialne miejsce. A my nie mieliśmy o tym zielonego pojęcia.
.jpeg)
Zachwycał już sam Park otaczający posiadłość. Nie da się go nie zauważyć, bo pomijając fakt, że jest ogromny, żeby dostać się do muzeum trzeba przez niego przejść. Ma on bardzo ciekawą i długą historię, ale koniec końców od 1986 roku należy do państwa. Na jego terenie, oprócz muzeum, zobaczyć można także prze-pięk-ną Willę Serralves i wiele zaskakujących prac różnych artystów.
Takich sław jak Claes Oldenburg czy Veit Stratmann. Jak by tego było mało, do dyspozycji zapalonych wędrowców, jest kilka rodzajów ogrodów (na szczęście chociaż częściowo zacienione) alejki, oczka wodne, park roślin egzotycznych, arboretum, ogród różany i… zielnik! Tak, to chyba wszystkie atrakcje na zewnątrz, ale o większości – przyznam bez bicia – doczytałam, nie dałam rady. Upał był okropny. Jak to w Portugalii, w szczycie sezonu. Tymczasem przed nami rozciągał się jeszcze gwóźdź programu - budynek zaprojektowany przez słynnego portugalskiego architekta Alvaro Siza Vieira!
Jest ogromny. Składa się z dwóch skrzydeł, rozdzielonych fantastycznym patio. Ma 3 piętra podzielone na 14 galerii, w których regularnie odbywają się wystawy artystów z całego świata! Kolekcja prezentuje wyłącznie dzieła powstałe po 1960 roku. Jest na co popatrzeć. Zapewniam.
Jeśli jeszcze ktoś ma siłę, można zwiedzić, leżącą w parku, słynną z pocztówek, różową Casa de Serralves (Willę Serralves). To żywy przykład portugalskiego Art Deco. Oprócz kolekcji sztuki można tam też zobaczyć oryginalne meble z epoki.
A na wypadek gdybyście nie czuli się jeszcze wystarczająco zaintrygowani podam Wam skróconą listę artystów sztuki współczesnej z całego świata których prace możecie tu obejrzeć: Álvaro Lapa, Richard Artschwager, Lourdes Castro, Dan Graham, Marcel Broodthaers, Ângelo de Sousa, Mario Merz, Ana Hatherly, Antonio Muntadas, Jannis Kounellis, Maria Nordman, Blinky Palermo, Dario Alves, António Palolo, Lothar Baumgarten, Jörg Immendorf, Gerhard Richter, Robert Smithson, Julião Sarmento, Dennis Oppenheim.
Długo będę wspominać wizytę w tym magicznym miejscu. Jest tak nierealne, przytłaczające i przytulne jednocześnie. Nie do opisania. No i polecone przez moje ukochane dzieciaki.
